Bosaardbei
De bosaardbei is de wilde tegenhanger van de aardbei die iedereen kent. Een stuk kleiner, maar o zo veel smaakvoller! De bosaardbei is gemakkelijk te verwisselen met de smakeloze (soms zelfs vieze) schijnaardbei, hoewel de verschillen groot genoeg zijn om ze op het oog uit elkaar te houden.
Kenmerken
In Nederland komen er twee soorten bosaardbeien voor; de grote bosaardbei (fragaria moschata) en de kleine bosaardbei (fragaria vesca). Het verschil zit hem voornamelijk in de grootte en smaak van de vruchtjes.
De bosaardbei is een kruipende bodembedekker, met kleine witte bloemen met 5 rondachtige kroonblaadjes rond diepgele meeldraden. De gedeelde drievoudige bladeren zijn glanzend en hebben een gezaagde rand. Aan de onderkant zijn de bladeren zijdeachtig behaard. De vruchtjes groeien hangend aan lange dunne stengels en hebben een enkelvoudig kroontje van vijf kleine puntige kelkblaadjes.
Onderscheidende kenmerken van de schijnaarbei
Er zijn drie hoofdkenmerken die de bosaardbei duidelijk van de schijnaarbei onderscheiden:
- De bloesem van de schijnaardbei is geel in plaats van wit
- De vruchtjes van de schijnaardbei staan omhoog, terwijl de bosaardbei duidelijk hangt.
- Het kroontje van de schijnaardbei is veel groter (bijna als een klein presenteerschaaltje) en dubbelvoudig, waar de bosaardbei een enkelvoudig kroontje heeft van vijf kleine kelkblaadjes
-
De kleine bosaardbei, met langere stengels en een klein, enkelvoudig kroontje
-
De schijnaardbei, let op de grote, tweede laag kelkbladen (zichtbaar bij het meest linker schijnaardbeitje)
Voorkomen
De bosaardbei groeit vooral in bosgebieden en aan bosranden, meestal op enigszins vochtige zandgrond in gefilterd zonlicht. Hij plant zich vegetatief voort, wat betekent dat hij uitlopers vormt, waaraan weer planten gevormd worden. Ook deze planten kunnen weer uitlopers vormen. Hierdoor groeit de bosaardbei vaak met veel plantjes bij elkaar en bedekt hij zo plaatselijk vaak grote stukken grond.
De grote bosaardbei is in Nederland zeer zeldzaam[1]. De kleine bosaardbei is vrij algemeen en groeit voornamelijk in het Noord-Hollands duingebied, Twente, Zuid-Limburg en rondom Nijmegen[2].
| Zoek of meld (bos)aardbeien bij jou in de buurt op wildplukwijzer.nl! |
Gebruik
Vruchtjes
De meest voor de hand liggende toepassing van de bosaardbei zijn de vruchtjes, die je kunt gebruiken in gebak, jam, sap, salades - of uiteraard gewoon als roadside snack tijdens een boswandeling.
Verzamelen: juni-september
Bladeren
Ook de (jonge) bladeren van de bosaardbei zijn eetbaar, je kunt er thee van trekken of gebruiken als spinazie of in de salade.
Verzamelen: mei-juli
Recepten
Wilde summerpudding
- 8 à 10 sneetjes oud brood, korsten verwijderd
- 2 à 3 eetlepels water
- 100 à 150 g fijne suiker
- 900 g gemengde bosvruchten zoals blauwe bosbes, framboos, braam, bosaardbei
Beleg een 9 dl puddingvorm met de sneetjes brood zodat er geen plekje onbedekt is. Druk het brood goed aan. Hou genoeg brood over om de bovenkant te bedekken. Verwarm het water met de suiker zodat de suiker oplost. Voeg het fruit toe en laat een paar minuten verwarmen. Zeef het fruit kort en doe de vruchten met aanhangend vocht in de puddingvorm en dek af met het resterende brood. Dek de vorm af met een bord en leg daar iets zwaars bovenop. Laat een nacht op een koele plaats staan. Kook het gezeefde vocht (ongeveer 150 ml) op tot een stroperige saus en laat afkoelen. Stort de pudding de volgende dag en giet er de saus overheen. Serveer met on- of lichtgeklopte room. (Eigenlijk moet het double cream zijn, dat algemeen te koop is in Engeland. Die is van zichzelf hangend.) Heel Engels en ongelooflijk lekker.
Recept van de onvolprezen Roger Phillips.