Jeneverbes

De jeneverbes (Juniperus communis) is een tot 6 m hoog struikachtig conifeer met eivormige kroon. De bast heeft een roodbruine kleurt, het sap uit de boom vormt een dikke harslaag op de stam en takken. De takken dragen in 3-tallige kransen blauwgroene 1 tot 2 cm lange naalden. De takken spreiden zich grillig uit. De blaadjes zijn naaldvormig en indien gekneusd doet de geur van het blad aan appels denken.

De gele, mannelijke en de groene, vrouwelijke bloemen staan op dezelfde plant, maar soms ook over verschillende planten verdeeld. De bloeiwijze is van april tot mei. De bessen zijn geen echte bessen, maar de blauwzwarte, zachte schalen van de sparappels, die bij de jeneverbes zacht en vlezig zijn. Ze zijn pas rijp na twee jaar en hebben een doorsnee van 5 tot 6 mm. Ze zijn eerst groen daarna blauwzwart berijpt. In de herfst van september en oktober zijn de bessen rijp. De smaak van de rijpe bessen is zoetig, geurig en wat harsachtig. De jeneverbes groeit in het wild op heidegrond, in dennenbossen, op zandachtige en steenachtige gronden.

Toepassingen


De vruchten van deze plant worden vaak gebruikt voor medicinaal toepassingen en als smaakversterker bij verschillende voedsel en dranken. Gebruik niet teveel vruchten, want een te grote dosering kan schadelijk zijn voor de nieren. De gehele struik mag door zwangere vrouwen niet inwendig worden gebruikt.

De vruchten kunnen rauw of gekookt worden gebruikt en worden meestal in de herfstperiode, wanneer ze volledig zijn gerijpt, verzameld. Hierna voor het gebruik eerst drogen. Van de geroosterde zaad kan koffie worden gemaakt. Thee wordt verkregen door bladeren en stengels te koken of gebruik te maken van de (gedroogde) vruchten. Gebruik een aftreksel van de takken als een anti-roosshampoo. Verse of gedroogde takken werken als een insectenverdrijver. Van het schors kan touw worden gemaakt. Het hout vormt een goede brandstof.

• Vruchten > Sm (Vruchten drogen; matig gebruiken (nier irritatie))

Verzamelen: september-oktober