Wilde lijsterbes
De wilde lijsterbes (Sorbus aucuparia) is in vrijwel heel Europa te vinden, vaak in bossen en houtwallen. Deze plant is vaak aangeplant in parken en tuinen en trekt veel vogels.
Kenmerken
De wilde lijsterbes komt zowel als struik als boom voor, met één of meerdere slanke ronde stammen. De kroon van de boom is rond tot eirond, meestal iets uitgespreid.
- Het blad is oneven geveerd samengesteld met 9-17 bladparen. Ieder afzonderlijk blaadje is 2-6 cm lang, elliptisch tot lancetvormig, met een gezaagde rand. De bovenkant is dofgroen. De onderkant is grijs- tot blauwgroen. De bladsteel donker van kleur.
- Bloeit in mei en juni met ca. 1 cm grote bloemen, in veelbloemige tuilen die tot 15 cm breed zijn. De bloemen ruiken onaangenaam.
- De oranjerode besjes worden tot 1 cm groot.
Gebruik
Bloesem
Van de gedroogde bloesem kan thee worden gezet.
Verzamelen: mei-juni
Bessen
Veelal wordt gedacht dat de rauwe bessen giftig zijn, maar dit geldt alleen voor onrijpe vruchten, die sorbinezuur bevatten. Ook koken verwijderd het sorbinezuur. De bessen kunnen gebruikt worden om compote, jam, siroop, thee en alcoholische dranken te maken. Geroosterde bessen kunnen gebruikt worden als koffiesurrogaat. De smaak is sterk en bitter. De bessen bevatten veel vitamine C.
De bessen werden in het verleden gebruikt door vogelvangers. Een andere oude toepassing is als varkensvoer.
Verzamelen: augustus-oktober