Gewoon barbarakruid

Gewoon barbarakruid (Barbarea vulgaris) is een twee jarige plant en wordt 20 tot 90 cm groot. De gesteelde wortelbladeren hebben aan beide kanten 2 tot 5 eivormig en langwerpige blaadjes en een groot, rondachtig topblaadje. De bovenste stengelbladeren zijn niet gesteeld. Deze zijn bochtig ingesneden en hebben geen of 1 paar zijslippen. De gele kroonbladen van de bloemen zijn van 5 tot 7 mm groot en groeien in trossen. De kelkbladen zijn kaal. De kroonbladen zijn dubbel zo lang als de kelkbladen. De bloeitijd is in april, mei en juni. Barbarakruid groeit het liefst op zonnige tot licht beschaduwde, open plaatsen op vochtige grond zoals in bermen, heggen, duinen en grasland en langs oevers en spoorwegen.

Toepassingen

De jonge bladeren worden gekookt als spinazie of worden fijngehakt aan salades toegevoegd. De oudere bladeren worden gebruikt als een kruid, maar zijn erg sterk van smaak. Daarom worden ze eerst even gekookt om de sterkte eraf te halen. De bladeren zijn het hele jaar te verzamelen. Jonge bloemstengels kunnen voordat de bloemen uit zijn gekomen worden verzameld.