Winterpostelein: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (12 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
==Winterpostelein== | |||
[[Bestand:Postelein 1.jpg|thumb|500px|right|Winterpostelein in bloei]] | |||
Winterpostelein is een fragiel gewas dat juist groeit als andere bladgroenten niet te vinden zijn. In de winter een welkome afwisseling van alle knollen, kolen en spruitjes. Er zijn twee soorten: de witte en de roze winterpostelein. De witte heeft als wetenschappelijke naam Claytonia perfoliata. Vernoemd naar John Clayton, een Noord-Amerikaanse plantenverzamelaar uit de 17e eeuw. Perfoliata is een verwijzing naar het schotelachtige blad dat door de stengel doorboord lijkt te zijn. | |||
De roze winterpostelein heet Claytonia sibirica, ofwel een plant uit Noordoost-Azië. | |||
==Kenmerken en voorkomen== | |||
Winterpostelein is een van de leden van de posteleinfamilie. Van deze kleine familie zijn in Nederland verder alleen nog groot en klein bronkruid vrij spaarzaam te vinden en postelein. | |||
Bij de witte winterpostelein zijn de kleine witte bloemen omgeven door twee aan elkaar gegroeide bladeren die een soort schotel vormen. De overige bladeren hebben een opvallende ruitvorm. Er is geen hoofdstengel, alle bladeren komen uit één groeipunt. De plant lijkt daardoor uit heel veel stengels te bestaan. De soort is eenjarig en vaak al in de winter te eten. Hij bloeit vroeg in het jaar van april tot juni. | |||
[[Bestand:Postelein rozet.jpg|thumb|500px|right|Winterpostelein groeit in rozetten]]Roze winterpostelein heeft geen schotels. De bloemen zijn witroze met donkere strepen op de kroonbladeren. Ze bestaan uit vijf kroonbladen, vijf meeldraden en een stamper met drie stempels. Het is een tweejarig gewas en groter dan zijn witbloemige familielid. Het bloeit van mei tot augustus. Het zaait zich gemakkelijk uit en is te vinden onder heggen, houdt van vochtige beschaduwde plekken met een zanderige grond. Staat ook in plantenbakken. | |||
==Gebruikstoepassingen== | |||
Winterpostelein kan in salades of stampotten worden verwerkt en gegeten worden als spinazie. | |||
==Leuke weetjes== | |||
De Duitse naam van witte winterpostelein geeft de schotelvorm weer: Tellerkraut. Ook wel bekend als Kuba-Spinat wat aangeeft waar de plant van oorsprong vandaan komt: vanuit Noord-Amerika via Cuba naar onze streken. | |||
==Recept== | |||
Salade met winterpostelein | |||
Meng 200-400 gram gewassen winterpostelein met geitenkaas of blauwe kaas en gehakte noten. Je kunt er ook sinaasappel, dadels, gesnipperde uien of druiven aan toevoegen. Op smaak brengen met citroensap (of azijn) en extra virgin olijfolie. Breng op smaak met peper en zout. | |||
<gallery widths=400 heights=300 perrow=2> | <gallery widths=400 heights=300 perrow=2> | ||
Bestand:Postelein 2.jpg|Jonge winterpostelein | Bestand:Postelein 2.jpg|Jonge winterpostelein | ||
</gallery> | </gallery> | ||
'''Verzamelen: | '''Verzamelen: januari - april''' | ||
Edwin: Na april gaat het in bloei. Dan is het nog wel eetbaar, maar minder lekker. | |||
[[Categorie:November]] | |||
[[Categorie:December]] | |||
[[Categorie:Januari]] | |||
[[Categorie:Februari]] | [[Categorie:Februari]] | ||
[[Categorie:Maart]] | [[Categorie:Maart]] | ||
[[Categorie:April]] | [[Categorie:April]] | ||
Huidige versie van 11 nov 2020 om 06:11
Winterpostelein
Winterpostelein is een fragiel gewas dat juist groeit als andere bladgroenten niet te vinden zijn. In de winter een welkome afwisseling van alle knollen, kolen en spruitjes. Er zijn twee soorten: de witte en de roze winterpostelein. De witte heeft als wetenschappelijke naam Claytonia perfoliata. Vernoemd naar John Clayton, een Noord-Amerikaanse plantenverzamelaar uit de 17e eeuw. Perfoliata is een verwijzing naar het schotelachtige blad dat door de stengel doorboord lijkt te zijn. De roze winterpostelein heet Claytonia sibirica, ofwel een plant uit Noordoost-Azië.
Kenmerken en voorkomen
Winterpostelein is een van de leden van de posteleinfamilie. Van deze kleine familie zijn in Nederland verder alleen nog groot en klein bronkruid vrij spaarzaam te vinden en postelein. Bij de witte winterpostelein zijn de kleine witte bloemen omgeven door twee aan elkaar gegroeide bladeren die een soort schotel vormen. De overige bladeren hebben een opvallende ruitvorm. Er is geen hoofdstengel, alle bladeren komen uit één groeipunt. De plant lijkt daardoor uit heel veel stengels te bestaan. De soort is eenjarig en vaak al in de winter te eten. Hij bloeit vroeg in het jaar van april tot juni.
Roze winterpostelein heeft geen schotels. De bloemen zijn witroze met donkere strepen op de kroonbladeren. Ze bestaan uit vijf kroonbladen, vijf meeldraden en een stamper met drie stempels. Het is een tweejarig gewas en groter dan zijn witbloemige familielid. Het bloeit van mei tot augustus. Het zaait zich gemakkelijk uit en is te vinden onder heggen, houdt van vochtige beschaduwde plekken met een zanderige grond. Staat ook in plantenbakken.
Gebruikstoepassingen
Winterpostelein kan in salades of stampotten worden verwerkt en gegeten worden als spinazie.
Leuke weetjes
De Duitse naam van witte winterpostelein geeft de schotelvorm weer: Tellerkraut. Ook wel bekend als Kuba-Spinat wat aangeeft waar de plant van oorsprong vandaan komt: vanuit Noord-Amerika via Cuba naar onze streken.
Recept
Salade met winterpostelein
Meng 200-400 gram gewassen winterpostelein met geitenkaas of blauwe kaas en gehakte noten. Je kunt er ook sinaasappel, dadels, gesnipperde uien of druiven aan toevoegen. Op smaak brengen met citroensap (of azijn) en extra virgin olijfolie. Breng op smaak met peper en zout.
-
Jonge winterpostelein
Verzamelen: januari - april
Edwin: Na april gaat het in bloei. Dan is het nog wel eetbaar, maar minder lekker.