Paardenbloem: verschil tussen versies

Uit Wildpluk wiki
Ga naar: navigatie, zoeken
(afbeelding en cleanup)
Regel 1: Regel 1:
De paardenbloem (Taraxacum officinale) is een overblijvende plant en wordt 10 tot 50 cm hoog. De 10 tot 30 cm lange grondbladeren staan in een rozet bij elkaar. Ze zijn diep ingesneden en bochtig getand.
+
[[Bestand:Paardenbloem illustratie.jpg|thumb|300px]]De '''paardenbloem''' (''Taraxacum officinale'') is een overblijvende plant en wordt 10 tot 50 cm hoog. De 10 tot 30 cm lange grondbladeren staan in een rozet bij elkaar. Ze zijn diep ingesneden en bochtig getand.
  
 
De tot 5 cm brede, heldergele bloemhoofden staan op lange, holle en bladloze stengels. Bij kneuzing vloeit uit de plant een witte vloeistof, die paardenbloemenmelk wordt genoemd. Deze laat bruine vlekken achter. De wortel is een lange, dunne penwortel die decimeters diep de grond in kan dringen. Wanneer hij op behoorlijke diepte afbreekt kan deze zich herstellen en meerdere rozetten geven.  
 
De tot 5 cm brede, heldergele bloemhoofden staan op lange, holle en bladloze stengels. Bij kneuzing vloeit uit de plant een witte vloeistof, die paardenbloemenmelk wordt genoemd. Deze laat bruine vlekken achter. De wortel is een lange, dunne penwortel die decimeters diep de grond in kan dringen. Wanneer hij op behoorlijke diepte afbreekt kan deze zich herstellen en meerdere rozetten geven.  
Regel 9: Regel 9:
 
De jonge bladeren en de gebleekte onderkant van het blad kan door salades of worden gekookt als groente. Wanneer ze rauw worden gebruikt zijn de bladeren erg bitter, maar in de winter een stuk minder. Jonge bladeren zijn veel minder bitter dan oudere bladeren. De bladeren worden vaak geblancheerd, zodat ze minder bitter zijn. De wortels kunnen in de winter, nadat ze zijn  
 
De jonge bladeren en de gebleekte onderkant van het blad kan door salades of worden gekookt als groente. Wanneer ze rauw worden gebruikt zijn de bladeren erg bitter, maar in de winter een stuk minder. Jonge bladeren zijn veel minder bitter dan oudere bladeren. De bladeren worden vaak geblancheerd, zodat ze minder bitter zijn. De wortels kunnen in de winter, nadat ze zijn  
 
geschild en gekookt, als groente worden gegeten.
 
geschild en gekookt, als groente worden gegeten.
 +
 +
'''Verzamelen: april-mei'''
  
 
===Wortels===
 
===Wortels===
 
De wortels kunnen ook, na twee dagen drogen, worden geroosterd en gemalen om paardenbloemkoffie te maken. De bladeren en de wortels kunnen gebruikt worden om thee van te zetten.
 
De wortels kunnen ook, na twee dagen drogen, worden geroosterd en gemalen om paardenbloemkoffie te maken. De bladeren en de wortels kunnen gebruikt worden om thee van te zetten.
 +
 +
'''Verzamelen: oktober-mei'''
  
 
===Bloemen===
 
===Bloemen===
 
Van de bloemen kan jam en siroop worden gemaakt.
 
Van de bloemen kan jam en siroop worden gemaakt.
  
==Geneeskrachtige toepassingen==
+
'''Verzamelen: april-oktober, maar voornamelijk in april-mei'''
Bij verstopping kan een extract van de gehele plant worden gebruikt.
 
 
 
 
 
 
 
*Wortel > Gr, koffiesurrogaat
 
'''Verzamelen: oktober-mei'''
 
 
 
 
 
*Jong blad > Gr, Sa (steeltjes niet eten!)
 
'''Verzamelen: april-mei'''
 
 
 
 
 
*Bloem > Si, Dr (steeltjes niet eten!)
 
'''Verzamelen: augustus-oktober'''
 
  
  

Versie van 27 mrt 2011 om 11:13

Paardenbloem illustratie.jpg
De paardenbloem (Taraxacum officinale) is een overblijvende plant en wordt 10 tot 50 cm hoog. De 10 tot 30 cm lange grondbladeren staan in een rozet bij elkaar. Ze zijn diep ingesneden en bochtig getand.

De tot 5 cm brede, heldergele bloemhoofden staan op lange, holle en bladloze stengels. Bij kneuzing vloeit uit de plant een witte vloeistof, die paardenbloemenmelk wordt genoemd. Deze laat bruine vlekken achter. De wortel is een lange, dunne penwortel die decimeters diep de grond in kan dringen. Wanneer hij op behoorlijke diepte afbreekt kan deze zich herstellen en meerdere rozetten geven. Paardenbloemen zijn heel algemeen en o.a. te vinden langs wegen en paden en op plekken waar gras groeit. In de vruchttijd verschijnen pluisbollen die bestaan uit zaden met een soort parapluutje, het vruchtpluis. Het vruchtpluis zit vast op een steeltje. De zaden worden door de wind verspreid.

Toepassingen

Bladeren

De jonge bladeren en de gebleekte onderkant van het blad kan door salades of worden gekookt als groente. Wanneer ze rauw worden gebruikt zijn de bladeren erg bitter, maar in de winter een stuk minder. Jonge bladeren zijn veel minder bitter dan oudere bladeren. De bladeren worden vaak geblancheerd, zodat ze minder bitter zijn. De wortels kunnen in de winter, nadat ze zijn geschild en gekookt, als groente worden gegeten.

Verzamelen: april-mei

Wortels

De wortels kunnen ook, na twee dagen drogen, worden geroosterd en gemalen om paardenbloemkoffie te maken. De bladeren en de wortels kunnen gebruikt worden om thee van te zetten.

Verzamelen: oktober-mei

Bloemen

Van de bloemen kan jam en siroop worden gemaakt.

Verzamelen: april-oktober, maar voornamelijk in april-mei