Zeekraal

Zeekraal groeit op zilte grond bij de kust

Zeekraal

Deze uitgesproken zoutminnende plant uit de amarantenfamilie bestaat uit dikke stengels, waarin blad en stengel samengevoegd zijn. Ook van de bloemen die er van juli tot oktober zijn, is weinig meer zichtbaar dan een dekseltje waaruit de helmknoppen steken. Het dekseltje blijft dicht totdat het zaad rijp is. In Nederland komen twee soorten het meest voor: langarige zeekraal (Salicornia procumbens) en de kortarige zeekraal (S. europaea europaea). Op een enkele plaats is de eenjarige zeekraal (S. europaea disarticulata) te vinden.

Voorkomen

Zeekraal is een plant van de kuststreken, dus vrijwel uitsluitend in Zeeland en rondom het Waddengebied te vinden. Soms verder landinwaarts op een plek waar zoute kwel aan de oppervlakte komt. Langarige zeekraal staat doorgaans buitendijks op kaal slik tot onder de gemiddelde hoogwaterlijn. Het is in het begin van de zomer lichtgroen. In de herfst verkleurt het naar vuil oranje tot geelbruin.

Kortarige zeekraal staat hoger, boven de hoogwaterlijn en is binnendijks algemeen op open en zilte plaatsen. Het is meer een landplant dan de langarige soort. De planten kleuren in de herfst opvallend rood. Dan zijn de velden van ver af te onderscheiden.

Gebruik

Jong blad van zeekraal kan vers gegeten worden zoals in een salade. Door de zoute smaak geeft het een bijzondere tint aan het eten. Kort geroerbakt is het knapperig.

De kortarige zeekraal wordt in de rode lijst gekwalificeerd als kwetsbaar. Oogst deze soort niet of wees terughoudend als er een grote hoeveelheid bij elkaar staat.

Leuke weetjes

Zeekraal neemt uit de bodem allerlei zouten en mineralen op. De hoeveelheden zijn wisselend en afhankelijk van de standplaats. Als het op een minder zoute bodem staat, bevatten de planten minder chloorionen maar meer oxalaat. Dit zit veel in spinazie en rabarber en kan bij mensen die daarvoor gevoelig zijn de vorming van nierstenen bevorderen.

Zeekraal is de enige zoutbehoevende plant in Nederland, anders gezegd de meest zouttolerante soort. Toch is in maart zoet regenwater nodig voor de kieming.

Op zeekraalwijzer staat alles wat je over zeekraal zou willen weten.

Quiche met zeekraal, gerookte heilbot en rivierkreeftjes

Kruimeldeeg

• 5 delen bloem (150 gram)
• 3 delen boter (90 gram)
• beetje zout
• klein beetje ijskoud water.

Zeef de bloem en snij de boter in kleine blokjes. Meng de blokjes met het meel en het zout. Knijp in de blokjes boter en meng met het meel tot een korrelig deeg ontstaat. Probeer zo min mogelijk te kneden. Doe het water er bij en meng en kneed kort, totdat een bal ontstaat die los laat van de rand van de kom. Is het te korrelig, voeg dan nog een klein beetje water toe. Te nat, wat meel toevoegen. Wikkel de bal in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Vulling

• zonnebloemolie
• 2 stengels prei, fijngesneden
• 1 teentje knoflook, fijngehakt
• 100 gr zeekraal
• 150 gr gerookte heilbot
• 100 gr rivierkreeftjes
• 3 eieren
• 200 ml slagroom
• 50 geraspte oude goudse oplegkaas
• 1 theel kurkuma
• 1 theel nootmuskaat
• peper en zout

Verhit de olie en bak de knoflook en de prei tot het meeste vocht verdampt is. Breng op smaak met versgemalen peper en nootmuskaat. Laat afkoelen. Bedek de bodem van een 24 cm springvorm met het deeg en zorg voor goede opstaande randen. Prik met een vork gaatjes in de bodem. Bedek vervolgens met de heilbot. Schep het preimengsel en de zeekraal er op en strooi de rivierkreeftjes er over heen. Klop de eieren met de room . Voeg kurkuma en de kaas toe en breng op smaak met peper. Giet op de taartbodem en zorg dat alles gelijk verdeeld is. Bak de quiche gedurende 30 à 40 minuten in de oven en laat 10 minuutjes afkoelen vóór het snijden.

Eet smakelijk! Recept van Roel van Kollem